Ζούμε στην εποχή της βιτρίνας παντού όμορφα πλάσματα να μας χαμογελούν και εμείς να νιώθουμε πως είμαστε το επίκεντρο. Είμαστε απο την φύση μας κοινωνικά όντα και μας αρέσει η αναγνώριση από όλους. 'Ομως όσο μεγαλώνουμε αλλάζουμε και έτσι τα πράγματα που έχουμε ανάγκη είναι διφορετικά, όπως να γυρνάς σπίτι και να δεις ότι κάποιος σε περιμένει.

Ενώ όλη μας η ζωή είναι ένα τρέξιμο και μια προσπάθεια να επιβιώσουμε όταν πρόκειται για σχέση φοβόμαστε να το κυνήγησουμε. Όχι γιατί η μονάξια ειναι καλύτερη απλά για κάποιους είναι πιο σίγουρη, ειδικά αν έχει πληγωθεί στο παρελθόν. Σε κάποια φάση της ζωής μας όλοι χρειαζόμαστε έναν σύντροφο να μοιραζόμαστε ακόμα και τα πιο απλά πράγματα της καθημερινοτητάς μας, έχουμε ανάγκη το εγώ να γίνει εμείς. Συνήθως οι σχέσεις ξεκινάνε με την εμφάνιση του έρωτα, αυτού του συναισθήματος που επαναπαύει την λογική και προβάλλει πτυχές του ευατού μας που ίσως εμείς οι ίδιοι δεν ξέραμε ότι είχαμε. Εκεί δίνουμε ότι έχουμε γιατί η ευτυχία μας χτύπισε την πόρτα και εμείς νιώθουμε εκλεκτοί που θα το ζήσουμε.

Χάδια,πάθος,επιβεβαίωση μας ωθούν να αναθεωρήσουμε  για την σχέση μας. Βλέπουμε το ταίρι μας ως το ιδανικότερο άτομο στον πλανήτη η ιδέα αυτή και μόνο μας γεμίζει για 6 μήνες το πολύ 1 χρόνο, μετά οι μάσκες πέφτουν. Οι ατέλειες γίνονται όλο και πιο έντονες, διαφορετικές συμπεριφορές απο την δική μας που μέχρι χτες στα μάτια μας ήταν άψογες τώρα είναι λάθος. Γίνεται ιδιότροπος, παράλογος και φτάνουμε στο σημείο να αναρωτηθούμε πως είμαστε μαζί. Από εκεί μου νιώθαμε πληρότητα ξαφνικά αισθανόμαστε  προδοσία γιατί δεν έγιναν όσα πιστεύαμε. Αρχίζει ο φόβος της μοναξιάς ότι βάλτωσε και αυτή η σχέση και δεν έχουμε ελπίδες στην αληθινή αγάπη όπως οι άλλοι.

Όπα μισό! Άλλο έρωτας άλλο αγάπη. Υπάρχει μια μανία να τα ταυτίζουμε όμως αν περιμέναμε από τον έρωτα να είμαστε για πάντα ευτυχισμένοι τότε δεν θα υπήρχε καμία απογόητευση. Ο έρωτας είναι απλά μια επιφανειακή στάση της ζωής μας, έχει να κάνει με την έλξη που θα νιώσουμε για τον άλλον το οποίο θεωρείται σπάνιο.  Παρόλο που δεν ισχύει καθώς η έλξη έιναι μόνο η αρχή το σημαντικό είναι απο εκεί και μετά τα στάδια της σχέσης και οι ισορροπίες που πρέπει να υπάρχουν εξ αρχής για να αποφύγουμε καυγάδες, ιδιοτροπίες,ψέματα και κακούς χειρισμούς. Η αγάπη είναι το ομοφότερο και βαθύτερο συναίσθημα που μπορεί να να νιώσει ο άνθρωπος γι αυτό πρέπει να είναι σπάνιο.

Τα τελευταία χρόνια κυρίως επικρατεί η άποψη πως η πετυχημένη σχέση βασίζεται κυρίως στο σέξ .Το οποίο σίγουρα εγκεφαλικά μας αποξενώνει με τον συντροφό μας δεν μαθαίνουμε ποιός είναι πραγματικά, τι θέλει από την ζωή του απλά τον ζούμε από λίγες στιγμές. Αλλά έχουμε την ψευδαίσθηση ότι έτσι είναι η αγάπη. Όμως άμα σταματήσει το σέξ έρχεται ο πανικός ότι το ταίρι μας βρήκε αλλού την αγάπη.  Παρ'όλα αυτά δεν προσπαθούμε να σώσουμε την κατάσταση αλλά πράττουμε και εμείς ανάλογα ,δηλαδή? δεύτερο πρόσωπο κρυφά. Δεν ξέρω αν συμβαίνει από ανούσια αντιγραφή ή εκδίκηση για να αποδείξουμε ότι αξίζουμε. Αυτό το άτομο είναι στην ζωή μας περιστασιακά απλά για να μας ανεβάζει την αυτοπεποίθηση, να ακούει όσα θα έπρεπε να λέμε στον συντροφό μας και να καλύπτει τις σεξουαλικές ορμές. Ώστε να  μην μάθει τίποτα η σχέση μας. Άλλωστε τόσο καιρό που είμαστε μαζί πλέον δεν θέλουμε να χαλάσει αυτή η σχέση βολέμενης οικειότητας. Εκεί εμφανίζεται η σχέση που βασίζεται στο συμφέρον δεν θέλουμε να παραδεχτόυμε ότι τελέιωσε η σχέση με τον συντροφό μας και βρίσκουμε τρόπους να κοροιδεύουμε ακόμα και τον εαυτό μας πως όλα είναι καλά. Δεν είναι λίγες οι φορές που νιώθουμε πως αν κάνουμε σχέση με κάποιο άτομο σίγουρα θα πληγωθούμε όμως η αδυναμία που νίωθουμε χωρίς εκείνο μας υποχρεώνει να παραμένουμε εκεί όσο ψυχικό πόνο και αν μας προκαλεί. Συχνό φαινόμενο είναι εξίσου η λάθος αυτή αντιμετώπιση να συνεχιστεί και σε επόμενες σχέσεις, όμως οι καταναγκαστικές σχέσεις δεν ογηγούν στην ευτυχία. Ο συνδυασμός πάθους δίνει την αίσθηση στο ζευγάρι ότι είναι πολύ ερωτευμένο. Δεν πρόκειται για αγάπη αλλά για εξάρτηση που αφαιρεί την στοιχειώδη λογική.

 Αυτή η σχέση δεν στηρίζεται στην αγάπη και τον σεβασμό αυτό ως απόρροια έχει το τέλος της σχέσης με πολύ πόνο. Άλλωστε αυτό που φέρνει την ευτυχία είναι η ποιότητα της επικοινωνίας σε κάθε σχέση όσο και αν κρατήσει, τίποτα δεν κρατάει αιώνια..

     

    «Οι άνθρωποι δίνουν περισσότερη αξία σ' αυτό που επιθυμούν και δεν το αποκτούν, απ' όση πραγματικά αυτό έχει..» - William Shakespeare