“Νέα Χρονιά – Νέοι Στόχοι και Όνειρα.. Πώς θα τα πραγματοποιήσουμε.”

“Όταν τρως μουσακά και σκέφτεσαι παστίτσιο, τελικά τρως παστίτσιο”. Ναι, καλά το υποψιάζεσαι, δεν πρόκειται να μιλήσω για μαγειρική. Είναι πιο βαθύ το νόημα.
Είμαστε στις αρχές του 2014, του νέου έτους, όπως λένε όλοι. Με την αλλαγή του χρόνου, χιλιάδες ευχές με τη μορφή μηνυμάτων ή κλήσεων ξεκίνησαν το ταξίδι τους για να φτάσουν στους αγαπημένους μας. Όσο πιο πρωτότυπες τόσο πιο σημαντικό το πρόσωπο που ευχόμαστε, εγγυημένο αυτό. Γεμίζουμε όλοι αισιοδοξία και δύναμη. “ Φέτος, θα αλλάξω όλα όσα με εκνεύριζαν!! ” και όντως, το πιστεύεις, αλλά κάτι η σχολή που ξαναξεκίνησε με την όψη της εξεταστικής σε χρόνο dt κάτι η δουλειά που είναι απαιτητική και η σχέση που θέλει χρόνο, κάτι οι υποχρεώσεις παντός τύπου, σε κάνουν να ξεχάσεις τις λεγόμενες “New year’s resolutions”.
Ναι, οκ, μαζί σου. Ο Άγιος Βασίλης, όμως πρόσφατα μάθαμε πως δεν υπάρχει. Πώς μπορεί να αλλάξει λοιπόν η καθημερινότητά μας αν δε βάλουμε κι εμείς το χεράκι μας; Συν Αθηνά και χείρα κίνει. Και κάπου εδώ καταλαβαίνεις ότι δεν είχε άδικο η “Αρχαίου” όταν μας μάθαινε αρχαία ρητά. Είναι λόγια σοφών ανθρώπων που έχουν ωφελήσει γενιές και γενιές.
Πώς ξεκινά, λοιπόν, μία μεγάλη αλλαγή; Μα φυσικά με πολλές μικρές βήμα βήμα και σίγουρα με ισχυρή θέληση. Χωρίς αυτήν, δε γίνεται δουλειά. Θέλεις, λοιπόν να αποκτήσεις μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Είναι απλό. Απλά πρέπει να εκτεθείς περισσότερο στον κόσμο. Όταν συνδιαλεγόμαστε με πολλά άτομα και μάλιστα διαφορετικής ιδιοσυγκρασίας, τότε μαθαίνουμε καλύτερα τον εαυτό μας και τον εμπιστευόμαστε περισσότερο. Η συμμετοχή σε ομάδες που ασχολούνται με πράγματα που σε εκφράζουν, είναι άλλος ένας τρόπος που λειτουργεί θετικά στην ψυχολογία και χτίζει ένα άτομο σίγουρο για τον εαυτό του.
Από την άλλη, εύχεσαι να μην υπήρχαν τόσοι διαπληκτισμοί με τους γονείς σου τους φίλους ή ακόμη και τη σχέση σου. Ώρες ώρες δε μπορείς να τους καταλάβεις. “Πώς μπορεί να γίνονται τόσο εκνευριστικοί;” “Τι στο καλό παθαίνουν ξαφνικά;” Επειδή το έχω αναλύσει, η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Δηλαδή, πάντα φταίνε και οι δύο πλευρές. Όλοι έχουμε τα άγχη μας και τις ανησυχίες και εκεί πάνω έρχεται η μητέρα να σου πει να μαζέψεις το δωμάτιο. Ε, δε θέλει και πολύ, το ξέρω. Την επόμενη φορά, όμως που θα συμβεί κάτι παρόμοιο, απλά πάρε μια βαθιά ανάσα και σκέψου να κάνεις αυτό το κάτι διαφορετικό από όλες τις προηγούμενες φορές. Μίλα ήρεμα και με κατανόηση. Κάτι το θαύμα των Γιορτών, κάτι η αλλαγή της στάσης σου, μπορεί το μεσημέρι να βρεις το αγαπημένο σου φαγητό στο τραπέζι.
Αφού έχουμε λύσει όλα τα παραπάνω, σκέφτεσαι εκείνο ταξίδι που θα ήθελες πολύ να πας, εκείνη την κοπέλα ή το αγόρι που δεν της/του λες να βγείτε ή αυτή τη δουλειά στο εξωτερικό που τόσο θες, αλλά δεν έχεις καμία εγγύηση για το πώς θα είναι το νέο περιβάλλον. Κλείσε τα μάτια σου. Σκέψου ποιος ή ποια θα ήθελες να είσαι. Ονειρέψου πώς θα ήταν αν το έκανες. Πώς θα ένιωθες εκείνη τη στιγμή. Μη σκέφτεσαι το μετά. Το μόνο που μπορούμε να ελέγξουμε είναι το τώρα, γιατί μόνο τα δεδομένα αυτής της στιγμής έχουμε τη δύναμη να αναλύουμε. Tomorrow is a mystery λέει ο Justin Timberlake και ήδη άρχισες να τον συμπαθείς περισσότερο.
Είναι ωραίο να ονειρευόμαστε. Βασικά, είναι κάτι που δε θα φορολογηθεί ποτέ. Γι’ αυτό και μπορείς να κάνεις όσο μεγάλο λογαριασμό θέλεις στην DREAM BANK. Το καλό με τα όνειρα είναι ότι αν βάλεις τις σωστές προτεραιότητες, θα τα εκπληρώσεις και αυτό είναι το καλύτερο δώρο που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου για να είναι αυτή η χρόνια Νέα κι όχι συνέχεια της προηγούμενης. Υπάρχει μία φράση που την έχω καρφιτσωμένη στον πίνακα με τις ανακοινώσεις στο δωμάτιό μου. “Αν μπορείς να το ονειρευτείς, είσαι ένα βήμα πιο κοντά στο να το πετύχεις”. Με έχει βοηθήσει αρκετές φορές, είναι η αλήθεια. Ιδιαίτερα, στις περιόδους που αισθάνομαι ότι κάπου έχω χάσει το δρόμο, αυτό το πολύχρωμο χαρτί δίπλα στη φωτογραφία του Johnny Depp, ξέρει πάντα να μου φτιάξει το κέφι. Για άλλους, το κίνητρο μπορεί να είναι μια φωτογραφία ή μία ζωγραφιά. Φτιάξε το δικό σου και εύκολα θα δεις πώς τα απλά πράγματα μπορεί να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην ψυχολογία μας και στις πράξεις μας.
Στην Αγγλία και πιο συγκεκριμένα στο Hyde Park του Λονδίνου, υπάρχουν κάποιοι καλλιτέχνες που χρησιμοποιούν αποκλειστικά άμμο και κιμωλία για να φτιάξουν τα έργα τους. Ψίχουλο ψίχουλο την τοποθετούν πάνω σε έναν καμβά χωρίς κόλλα και δεν τον σηκώνουν καθόλου. Όταν τελειώσουν το καλλιτέχνημά τους, το αφήνουν εκεί μέχρις ότου να το πάρει ο αέρας ή να γίνει υγρό από τη βροχή. Υπάρχει νόημα σε όλο αυτό; Αφού, θα χαθεί το έργο ολόκληρων ωρών, γιατί το φτιάχνουν; Το μυστικό είναι ότι δεν τους νοιάζει τι θα γίνει το αμέσως επόμενο δευτερόλεπτο, αλλά εκείνη ακριβώς η στιγμή της δημιουργίας. Εσένα, σε νοιάζει τελικά τόσο πολύ το παστίτσιο;