Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2014
Οδηγίες προς ναυτιλομένους
Αφού πλέον πέρασα και επίσημα στην τέταρτη( αν είναι δυνατόν... και όμως είναι αλήθεια) δεκαετία της ζωής μου και οι περισσότεροι φίλοι με φωνάζουν σοφό( στην αρχή νόμιζα λόγω μόρφωσης και επιπέδου αλλά τελικά ήταν απλά λόγω ηλικίας) αποφάσισα να αρχίσω να μοιράζομαι και με τους υπόλοιπους κάποια ψήγματα της σοφίας μου. Κάθε φορά θα καταπιάνομαι με κάτι σχετικό ή άσχετο το οποίο έχει πρόσφατα συζητηθεί από τους γύρω μου. Κάθε φορά λοιπόν θα σας πρήζω με την γνώμη ή οποία τις περισσότερες φορές είναι και η σωστή...Η αλήθεια βέβαια είναι ότι θα μου άρεσε να ακούω και τις δίκες σας απόψεις αλλά σιγά σιγά θα γίνουν όλα. Ετοιμαστείτε λοιπόν και ξεκινάμε.
Το πρώτα θέμα που θα ασχοληθώ είναι ένα από τα ερωτήματα που απασχολούν πολύ καιρό τις γενιές από την δική μου και μετά. Εργένης ή σχέση;
Οι περισσότεροι έχουμε περάσει και από τις δύο καταστάσεις. Ο καθένας μας ανάλογα με τα βιώματα του έχει σχηματίσει την άποψη του. Εγώ είμαι θιασώτης της εργένικης ζωής. Τον περισσότερο καιρό τον πέρασα σε αυτή την κατάσταση. Δεν μπορώ να πω ότι πέρασα άσχημα και ότι δεν ευχαριστήθηκα την ελευθερία μου. Πέρασα πραγματικά πολύ όμορφα όλο αυτό το διάστημα αλλά νομίζω ότι πάντα ένιωθα σαν κάτι να λείπει. Ύστερα από αρκετό καιρό αναζήτησης
νομίζω ότι τελικά κατάλαβα τι είναι αυτό που λείπει. Και αυτή η παραδοχή νομίζω είναι το μεγαλύτερο εφόδιο από το προηγούμενο στάδιο της ζωής μου στο δρόμο για το επόμενο.
Αυτή η έλλειψη λοιπόν, η ενοχλητική γεύση που δε λέει να φύγει από το στόμα, αυτό που τέλος πάντων νομίζω ότι μου έλειπε τόσο καιρό είναι η αίσθηση της μοναξιάς. Δεν έχω παράπονο μέχρι στιγμής έχω γνωρίσει πάρα πολύ κόσμο. Φίλους έχω αρκετούς και μάλιστα πολύ καλούς (παρότι ακόμα πολύ λίγοι από αυτούς με διαβάζουν) και κάποιες γυναίκες έχουν περάσει από την ζωή μου, αλλά αυτή η αίσθηση της μοναξιάς εκεί. Με στυλωμένα τα πόδια να μην το κουνάει. Ειδικά αυτό το γαμημένο το βράδυ. Το βράδυ που γυρνάς από την δουλειά και σε περιμένει μισοκοιμισμένη να την πάρεις αγκαλιά και να κοιμηθείτε μαζί. Το βράδυ που έχετε βγει με την παρέα και έχετε πιει και απλά θέλεις να κοιμηθείς μαζί της. Το βράδυ που θέλεις να είναι αυτή που θα δεις πριν κοιμηθείς ή το βράδυ που θα ξυπνήσεις για να την δεις απλά να κοιμάται εκεί δίπλα σου. Για όλα αυτά τα βράδια εγώ τείνω τελικά προς την σχέση. Μπορεί κατά την διάρκεια της ημέρας τα πράγματα είναι πιο δύσκολα και απαιτητικά από ότι όταν ήμουν εργένης αλλά αυτά τα βράδια είναι πολύ δύσκολα ρε πούστη. Πολύ
Το πρώτα θέμα που θα ασχοληθώ είναι ένα από τα ερωτήματα που απασχολούν πολύ καιρό τις γενιές από την δική μου και μετά. Εργένης ή σχέση;
Οι περισσότεροι έχουμε περάσει και από τις δύο καταστάσεις. Ο καθένας μας ανάλογα με τα βιώματα του έχει σχηματίσει την άποψη του. Εγώ είμαι θιασώτης της εργένικης ζωής. Τον περισσότερο καιρό τον πέρασα σε αυτή την κατάσταση. Δεν μπορώ να πω ότι πέρασα άσχημα και ότι δεν ευχαριστήθηκα την ελευθερία μου. Πέρασα πραγματικά πολύ όμορφα όλο αυτό το διάστημα αλλά νομίζω ότι πάντα ένιωθα σαν κάτι να λείπει. Ύστερα από αρκετό καιρό αναζήτησης
νομίζω ότι τελικά κατάλαβα τι είναι αυτό που λείπει. Και αυτή η παραδοχή νομίζω είναι το μεγαλύτερο εφόδιο από το προηγούμενο στάδιο της ζωής μου στο δρόμο για το επόμενο.
Αυτή η έλλειψη λοιπόν, η ενοχλητική γεύση που δε λέει να φύγει από το στόμα, αυτό που τέλος πάντων νομίζω ότι μου έλειπε τόσο καιρό είναι η αίσθηση της μοναξιάς. Δεν έχω παράπονο μέχρι στιγμής έχω γνωρίσει πάρα πολύ κόσμο. Φίλους έχω αρκετούς και μάλιστα πολύ καλούς (παρότι ακόμα πολύ λίγοι από αυτούς με διαβάζουν) και κάποιες γυναίκες έχουν περάσει από την ζωή μου, αλλά αυτή η αίσθηση της μοναξιάς εκεί. Με στυλωμένα τα πόδια να μην το κουνάει. Ειδικά αυτό το γαμημένο το βράδυ. Το βράδυ που γυρνάς από την δουλειά και σε περιμένει μισοκοιμισμένη να την πάρεις αγκαλιά και να κοιμηθείτε μαζί. Το βράδυ που έχετε βγει με την παρέα και έχετε πιει και απλά θέλεις να κοιμηθείς μαζί της. Το βράδυ που θέλεις να είναι αυτή που θα δεις πριν κοιμηθείς ή το βράδυ που θα ξυπνήσεις για να την δεις απλά να κοιμάται εκεί δίπλα σου. Για όλα αυτά τα βράδια εγώ τείνω τελικά προς την σχέση. Μπορεί κατά την διάρκεια της ημέρας τα πράγματα είναι πιο δύσκολα και απαιτητικά από ότι όταν ήμουν εργένης αλλά αυτά τα βράδια είναι πολύ δύσκολα ρε πούστη. Πολύ
Άκης Στέκας
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου