Άλλο ένα τραπεζικό σκάνδαλο λοιπόν με επίκεντρο το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Το ίδρυμα μπήκε στο χρηματιστήριο το 2006 με άδεια τράπεζας ειδικού σκοπού και με περιορισμούς στη δυνατότητα χορήγησης δανείων και έκδοσης πιστωτικών καρτών, μιας και δεν είχε ποτέ δομές διαχείρισης ρίσκου και από ότι διαβάζουμε στο πόρισμα της κας Παπανδρέου, ούτε απέκτησε ποτέ. Τα μεγάλα δάνεια του ταμιευτηρίου εγκρινόταν από μια επιτροπή και η τελική έγκριση δινόταν από το διευθύνοντα σύμβουλο, κ. Άγγελο Φιλιπίδη.

Τα θαλασσοδάνεια του ταμιευτηρίου ανέρχονται σε τουλάχιστον 347 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία διανεμήθηκαν σε φίλους και γνωστούς. Το πόρισμα της επίκουρης εισαγγελέα είναι διαθέσιμο ολόκληρο εδώ.

Ας βάλουμε όμως τα πράγματα σε μια προοπτική αναλογικά με το μέγεθος του ΤΤ. Θα αντλήσουμε τα όποια συμπεράσματα μπορούμε από την περίληψη της έκθεσης της Black rock για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, την οποία και δημοσίευσε η ΤΤΕ το Δεκέμβριο του 2012. Το ΤΤ τότε παρουσίαζε επισφάλειες γύρω στο 1,5 δις. Κανείς δε γνωρίζει αν τα δάνεια και οι ζημιές στα οποία αναφέρεται η κα επ. Εισαγγελέας περιλαμβάνονται στο 1,5 δις. Ακόμα όμως και αν δεν περιλαμβάνονται σε αυτό το ποσό (το πιθανότερο), ένα σημαντικό μερίδιο ευθύνης για τη χρεοκοπία των τραπεζών οφείλεται σε παιγνίδια διαφθοράς μεταξύ επιχειρηματιών και διοικήσεων τραπεζών και όχι σε επισφάλειες από πιστωτικές κάρτες και στεγαστικά όπως θέλουν να μας πείσουν τα τελευταία χρόνια.

Σε αυτό το πλαίσιο γίνεται απόλυτα κατανοητός ο λόγος που συνδικαλιστικά στελέχη των τραπεζοϋπαλλήλων λαμβάνουν παχυλές αποζημιώσεις. Το εκατομμύριο που πήρε ο κ. Τσουκαλάς δεν ήταν παρά ψίχουλα μπροστά στα 350 που έκαναν φτερά από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Δυστυχώς ο συνδικαλισμός στην Ελλάδα είναι απόλυτα ελεγχόμενος και με μικρά σχετικά ανταλλάγματα βοηθάει στη συγκάλυψη σκανδάλων δισεκατομμυρίων.

Ανάλογα σκάνδαλα με προβληματικά δάνεια είχε βγάλει στο παρελθόν το reuters για την Τράπεζα Πειραιώς (διαβάστε εδώ και εδώ).

Αν λοιπόν αυτά γινόταν στο μικρό σχετικά, και με μειωμένες επισφάλειες, ΤΤ, τρέμει να φανταστεί κανείς τι γινόταν στις μεγαλύτερες «συστημικές» τράπεζες. Πόσο μεγάλο τμήμα από την ανακεφαλαιοποίηση των 50 δις θα μπορούσαμε να είχαμε γνωρίσει αν η τραπεζική επιτήρηση που ασκεί στη χώρα μας η ΤτΕ δεν ήταν παρά ένα αστείο;

Δυστυχώς οι εκθέσεις της Black Rock είναι απόρρητες και δε θα μάθουμε ποτέ τι τρύπες θα καλύψουν αυτά τα 50 δις. Ελπίζουμε μόνο κάποια στιγμή κάποιος ή κάποια εισαγγελέας να βρει το θάρρος να «ψάξει» και τις συστημικές τράπεζες ...

Γιώργος Καρακατσάνης