Κάπως περίεργα έκλεισε αυτή η εβδομάδα. Παρασκευή με μελαγχολικό καιρό και σύννεφα με διάθεση βροχής, καμία σχέση με τις προηγούμενες ηλιόλουστες μέρες. Σα να προμήνυε κάποιο δυσάρεστο γεγονός. Η διαίσθηση επαληθεύεται καθώς όλα τα μέσα έχουν ως πρώτη είδηση το θάνατό του. Σκέφτεσαι για λίγα δευτερόλεπτα και ανακουφισμένος ψιθυρίζεις, πως μπορεί να είναι και ψέμα, γιατί κι άλλες φορές είχε δημοσιευτεί κάτι αντίστοιχο. Αυτή τη φορά όμως.....

Γεννημένος το 1954 ξεχώριζε από μικρός για την ευγλωττία του και τη συνήθειά του να κάνει τους άλλους να γελούν με τα έξυπνα αστεία του. Οι γονείς και οι καθηγητές τον παρότρυναν, όπως συνήθως γίνεται με παιδιά που έχουν ευκολία στο λέγειν, να γίνει δικηγόρος. Εκείνος όμως αποφάσισε να ακολουθήσει το δρόμο της μουσικής και του θεάτρου.

Τη δεκαετία του '70 ξεκίνησε να εμφανίζεται σε διάφορες Μπουάτ της Πλάκας, με το αστείρευτο χιούμορ και την ενέργειά του διασκέδαζε τους θαμώνες. Γρήγορα έγινε γνωστός και το επόμενο στέκι του ήταν η Μπουάτ ''Απανεμιά''. Έπειτα με τον πολύ καλό του φίλο Γιάννη Ζουγανέλη, τον Νικόλα Άσιμο, τον Θάνο Αδριανό και τον Περικλή Χαρβά ιδρύουν το μουσικό καφενείο ''Σούσουρο'' στην Πλάκα, όπου συνδυάζουν τη μουσική με το θέατρο. Σε μία συνέντευξή του δήλωσε, πως εκείνη την περίοδο δημιουργήθηκαν τα ΜΑΤ και έτσι έκαναν διάφορες αναπαραστάσεις με συλλήψεις και προσαγωγές των θαμώνων του μαγαζιού!! Την επιτυχία του ''Σούσουρου'' ακολούθησε το ''Αχ Μαρία'' στην περιοχή των Εξαρχείων. Στο ίδιο μοτίβο αλλά με την συμμετοχή περισσότερων καλλιτεχνών, όπως Γιάννης Ζουγανέλης, Ισιδώρα Σιδέρη, Λάκης Παπαδόπουλος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Σοφία Βόσσου και άλλοι. Το μουσικό αυτό στέκι λειτούργησε περίπου δέκα μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '90.

Παράλληλα με τις Μπουάτ έχει συμμετοχές σε δίσκους διαφόρων καλλιτεχνών ως τραγουδιστής, για παράδειγμα Κάλαντα για τη Μακρόνησο του Μικρούτσικου, Ανεπίδοτα Γράμματα του Γρηγορίου, Αχαρνής του Σαββόπουλου, Λουκιανού Διάλογοι του Μίμη Πλέσσα. Επίσης σε κινηματογραφικά έργα ως ηθοποιός, για παράδειγμα Ο Δράκουλας των Εξαρχείων, Ντελίριο, Η Πόλη Ποτέ Δεν Κοιμάται, Τηλεκανίβαλοι, Πατρίς Ληστεία Οικογένεια. Το μεγάλο του ταλέντο θα τον οδηγήσει και στο σανίδι, που θα έχει τη δυνατότητα να συμμετάσχει στην παράσταση της Αλίκης Βουγιουκλάκης Βίκτωρ και Βικτώρια. Τέλος το 1986 θα καταφέρει να κυκλοφορήσει τον πρώτο του δίσκο με τίτλο Μπουλάς Ελλάς σε στίχους δικούς του και μουσική των Ζουγανέλη, Μαχαιρίτσα, Γιοκαρίνη, Πάνου Κατσιμίχα, Αντώνη Βαρδή. Από το δίσκο αυτόν ξεχωρίζουν τα τραγούδια Φλασάκι, Μπανάκι Μανάκι και Ρέγγαι και Λακέρδαι. Ο δίσκος αυτός δεν τυπώθηκε ποτέ σε CD!!!

Το 1986 θα εμφανιστεί στη δημόσια τηλεόραση με το Γιάννη Ζουγανέλη και θα παρουσιάσουν την εκπομπή Γκραφιτι, με μουσικό και χιουμοριστικό υπόβαθρο. Η εκπομπή θα γίνει παράδειγμα προς μίμηση, με αποτέλεσμα τα επερχόμενα ιδιωτικά κανάλια να προσθέτουν παρόμοιες εκπομπές στο πρόγραμμά τους.

Εμείς οι νεώτεροι τον γνωρίσαμε κυρίως από την τηλεόραση, όταν έκανε τον ''αυστηρό'' πατέρα του νεαρού Λεωνίδα στο Δέκα Λεπτά Κήρυγμα, τον πρώην σύζυγο τριών γυναικών με αμνησία στις Σαββατογεννημένες και φυσικά τον ''Παυλίτο'' στο 50-50. 

Φυσικά δεν έλειπε κι από τη ''νύχτα'', αφού κάθε χρόνο συμμετείχε με τους επί χρόνια φίλους του σε μουσικές-θεατρικές παραστάσεις. Μερικές από αυτές ήταν, Ταμείο Αλλεργίας με Μαχαιρίτσα, Πασχαλίδη, Κούτρα, Σταρόβα, Ζουγανέλη, Παρθεναγωγείο Αρρένων με Ζουγανέλη, Βασίλη Παπακωσταντίνου, Λάκη Παπαδόπουλο, Ραλλία Χρηστίδου, Γίναμε Θέαμα με τους Παπακωσταντίνου, Ζουγανέλη, Θηβαίο, Καλυβάτση και πέρυσι Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος με Γιάννη Ζουγανέλη και Μιχάλη Χατζηγιάννη.

Φέτος και παρόλα τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε, έδειξε θάρρος και μαχητικότητα και συμμετείχε στην παράσταση Γκαγκαντίν με τον επί σαράντα χρόνια φίλο του Ζουγανέλη, το ''δάσκαλό'' του Διονύση Σαββόπουλο και τον επίσης χρόνια φίλο του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα.

Αυτή η παράσταση θα μας μείνει αξέχαστη, γιατί ήταν η τελευταία του. Ο άνθρωπος που έπαιζε κι έγραφε μουσική, πρωταγωνιστούσε σε τηλεοπτικές σειρές και κινηματογραφικά έργα, ασκούσε γοητεία και χάριζε γέλιο στους γύρω του δεν υπάρχει πια. Θα ζει όμως μέσα από τη μουσική και τα έργα του. Γιατί ο θάνατος δεν είναι τίποτε άλλο από μια βραδιά όπως όλες οι άλλες.

   

     Γιώργος Καψάλης