Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013

What is love..

    ..Δεν έχεις λόγο να αγαπάς αλλά το κάνεις, ίσως δεν ξέρεις γιατί αλλά αυτό είναι που σε μαγεύει και σε κάνει να φαίνεσαι τρελός μέσα σε σκέψεις χρωματιστές και φωνές που ίσως κάποτε σου γίνουν  γνώριμες.. Αν η αγάπη είχε λογική τότε σίγουρα δεν θα είχε την ίδια γλύκα.. Δεν θα είχε χαμόγελα να γεμίζουν το σύμπαν σου ούτε δάκρυα να δροσίζουν τα μάγουλα ενός μικρού παιδιού.  Λένε αν αγαπήσεις είσαι ευτυχισμένος αν όχι δυστυχισμένος όμως σαν έρθει αυτό το μοναδικό συναίσθημα και μαζί του κουβαλήσει προβλήματα αμέσως ξεχνάμε πόσο όμορφο είναι και κλεινόμαστε σε ένα δωμάτιο χωρίς φυγή. Θα πονέσεις, θα περάσει. Είναι στιγμές που νομίζεις ότι αγαπάς και είσαι ολοκληρωμένος, όλοι το έχουμε πει για κάποιον που τελικά δεν ήταν παρά μια στάση στην ζωή μας. Τότε εθελοτυφλούμε και νομίζουμε πως έχουμε διπλά μας το τέλειο, όταν όμως ο αποχωρισμός μεγαλώνει η αγάπη σβήνει σαν κερί και τα όνειρα χάνονται στης πλάνης το ταξίδι. Εκεί λες πως η ζωή σου τελείωσε μα ξάφνου ένα άτομο στα ανατρέπει όλα, έρχεται σαν χειμωνιάτικη λιακάδα και την προσέχεις για να την χαρείς. Ίσως δεν σου πει ποτέ στο αυτί ψιθυριστά καληνύχτα μα οι λίγες ώρες που μιλήσατε εσένα σε έστειλαν στην αιωνιότητα. Κυριαρχεί στο μυαλό σου και βασιλεύει στις επιθυμίες σου, θες να μάθεις πως γελάει, πως κοιμάται, πως μπορεί να σε αγαπά.. Αυτή η αγάπη δεν μπορεί να χαθεί, γιατί εσύ την ανανεώνεις με όποιους τρόπους θέλεις. Την κρατάς σφιχτά.  Ίσως δεν μάθεις ποτέ που μένει, όμως θα είναι σαν να μένετε μαζί γιατί οι σκέψεις σας θα είναι ίδιες. Θα έχετε έναν κόσμο για εσάς. Η βροχή θα σας διώχνει κάθε πόνο και φοβία.  Μην αγαπάς κάποιον επειδή είναι όμορφος, αγάπησε τον επειδή θα είναι όμορφα όταν τον αγαπάς. Δεν είναι ξένος επειδή δεν σε ξέρει είναι σαν να ήσασταν και χτες μαζί, και μόλις γυρίσεις ένα σπίτι για εσένα με ευτυχία θα γεμίζει. Θα κάνετε στους τοίχους ένα κόσμο με διάφορες μορφές από σκιά φτιαγμένο και όλα αυτά είναι που σε γεμίζουν και αγαπάς όσο μπορείς. Αλλά έτσι είναι μόνο η αληθινή αγάπη, αυτή που μεγαλώνει σαν δέντρο και δέχεσαι τον άλλον έτσι όπως είναι. Μην κάνεις τον άνθρωπο σου να ντραπεί, άστον να λάμψει όπως είναι. Είναι στην φύση μας να μην είμαστε μόνοι να θέλουμε να αγαπάμε και να μας αγαπούν. Όταν έρθει η στιγμή αυτή θα νιώσεις ότι πέρασαν από μπροστά σου όλες οι εποχές μα καμιά δεν είχε την ομορφιά που σου έδειξε το ταίρι σου...
 ‘’H αγάπη μεταμορφώνει ακόμα και την θυσία σε χαρά’’  -Βίκτωρ Ουγκώ

Αυτό μόνο...


Άννα Καμαριωτάκη

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου