Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε με το δεξί το TOP-16 όμως αυτή η νίκη μπορεί να αποδειχθεί πονηρή και μάλιστα πολύ πονηρή. Σίγουρα είναι πολύ σημαντική νίκη γιατι νίκησες, και μάλιστα με 16 πόντους διαφορά, μία ομάδα που πρέπει οπωσδήποτε να βάλεις από κάτω για να προκριθείς αλλά ας μην ξεχνάμε ότι η ομάδα αυτή συγκαταλέγεται ανάμεσα στις θεωρητικά ασθενέστερες του ομίλου. Και στην regular season δεν παρουσίασε κάτι εξαιρετικό απλά εκμεταλλεύτηκε την έδρα της και κατάφερε να περάσει στην επόμενη φάση.
Αρκετά όμως με την Ιταλική ομάδα. Ας σταθούμε λίγο στον Παναθηναϊκό και αυτά που παρουσίασε. Καταρχήν ο Πεδουλάκης και οι παίκτες του παρουσιάστηκαν ιδιαίτερα συγκεντρωμένοι στον τομέα της άμυνας. Με μπροστάρηδες τους Lasme και Gist έκλεισαν τις διόδους προς το ζωγραφιστό και άφησαν τους Ιταλούς να σουτάρουν από μακριά. Αυτοί με εξαίρεση τον υιό Gentile παρουσιάστηκαν ιδιαίτερα άτολμοι και άστοχοι οπότε το πράγμα έγινε πολύ πιο απλό. Από εκεί και πέρα ο Παναθηναϊκός παρουσίασε όλες τις παιδικές αρρώστιες που παρουσιάζει όλη την season. Στην επίθεση τα περίμενε όλα από τον αρχηγό του. Ο Διαμαντίδης ανταποκρίθηκε καλά στο ρόλο αυτό και με 11 assists μοίρασε απλόχερα, σαν άλλος Άγιος Βασίλης, τα δώρα του στους συμπαίκτες του. Στο τομέα της δημιουργίας ήταν απελπιστικά μόνος του( όλη η ομάδα είχε 18 assists και αυτός μόνος του είχε 11) και όλοι περίμεναν τα πάντα από αυτόν. Ο Lasme ήταν εξαιρετικός κάτω από τα καλάθια μαζεύοντας 13 σκουπίδια και μοιράζοντας 3 τάπες. Ο Gist ήταν ο γνωστός Gist και προσέφερε ενέργεια σε όλες τις γραμμές του γηπέδου αλλά από εκεί και πέρα τίποτα το αξιόλογο. Κάποια ατομικά ξεσπάσματα του Μπράμου και του Macioulis, Ο Ukic μακριά από τον καλό του εαυτό σαφώς επηρεασμένος από τον τραυματισμό που τον ταλαιπωρεί, Ο Παπάς δεν κατάφερε να βοήθησει ενώ Φώτσης και Μαυροκεφαλίδης έδειξαν διάθεση αλλά ο Παναθηναϊκός περιμένει πολλά περισσότερα από αυτούς. Απογοητευτικός ήταν για μία ακόμα φορά ο Batiste που δείχνει ότι θέλει περισσότερο χρόνο για να προσαρμοστεί στα καινούργια δεδομένα αλλά και ο Γιάνκοβιτς που δείχνει εντελώς έξω από τα νερά του. Άφησα τελευταίο τον Curry που χτες πρόσθεσε 10 πόντους αλλά είχε πάλι διαστήματα στο παιχνίδι του που έμοιαζε εντελώς χαμένος.
Γενικότερα ήταν μια σχετικά καλή εμφάνιση από τους Πράσινους η οποία όμως δεν πρέπει να τους αποπροσανατολίσει. Χρειάζεται πολύ δουλειά για να φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο όπως επίσης και συνεχής συγκέντρωση στην άμυνα ώστε να διατηρηθείς σε υψηλό επίπεδο.
Τέλος πρέπει να βοηθήσει κάποιος τον Διαμαντίδη. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην τέταρτη περίοδο και ενώ ο Παναθηανϊκός έχει ένα προβάδισμα των 19 πόντων Ο Διαμαντίδης κάνει το τέταρτο φάουλ του. Ο Πεδουλάκης βλέποντας ότι απομένουν κάτι περισσότερο από πέντε λεπτά τον αποσύρει για να τον έχει αν χρειαστεί στα τελευταία λεπτά. Κι όμως ο Διαμαντίδης αναγκάστηκε να επιστρέψει άρον άρον στο παρκέ μετά από ενάμιση λεπτό καθώς ο Παναθηναϊκός έχασε τρεις συνεχόμενες επιθέσεις ενώ παράλληλα δέχτηκε τις τρεις αντίστοιχες από τους Ιταλούς. Με την είσοδο του στο παιχνίδι η ισσοροπία αποκαταστάθηκε και το ματς κρίθηκε όμως αυτό από μόνο είναι σημάδι εξαιρετικής ανασφάλειας σαν ομάδα πράγμα που σε αυτό το επίπεδο μπορεί να αποδειχθεί μοιραίο.
Κανείς δεν μπορεί να παίζει συνέχεια και ειδικότερα ο Διαμαντίδης στα 33 του και οι ομάδες στο TOP-16 δεν αστειεύονται.
Γι αυτό φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι καλή αλλά πονηρή η νίκη απέναντι στην Armani Milano, αλλά για κανένα λόγο δεν πρέπει η ομάδα να συνεχίσει να δουλεύει πάνω στις αδυναμίες της.