Το πιο διαδεδομένο κείμενο τις σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής φιλολογίας που χαρακτηρίζεται πια ως ένα κλασικό πολιτικό κείμενο. Μαζί με την Αγία Γραφή, το Κοράνι και το Κόκκινο βιβλιαράκι του Μάο θεωρούνται από τα πιο πολυδιαβασμένα κείμενα. Έχει καταφέρει να ασκήσει επιρροή για περισσότερο από δύο αιώνες ως ο οδηγός για την προλεταριακή επανάσταση που θα ανατρέψει την κυριαρχία της Αστικής τάξης και θα εγκαθιδρύσει μια αταξική κοινωνία.

Το Μανιφέστο γράφτηκε από τον Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ένγκλες το 1848, έπειτα από προτροπή της Κομμουνιστικής Λίγκας, με σκοπό να αποτελέσει το πρόγραμμά της για το επικείμενο συνέδριο του Λονδίνου και δημοσιεύτηκε λίγο πριν την ''Φεβρουαριανή Επανάσταση'' του Παρισιού στις 21 Φεβρουαρίου του 1848.

Οι δύο συγγραφείς δούλεψαν περίπου ένα χρόνο και προσπάθησαν να αποδώσουν με όσο πιο απλά λόγια γίνεται το περιεχόμενο των ιδεών τους. Απευθύνονταν κυρίως σε εργάτες, των οποίων το μορφωτικό επίπεδο δεν ήταν ιδιαίτερα υψηλό για να κατανοήσουν οικονομικούς και πολιτικούς όρους. Παρόλα αυτά ήταν πρόθυμοι να θυσιαστούν για να αλλάξουν ως προς το καλύτερο τη μοίρα τους. Το βιβλίο αυτό αναφέρει τις διαφορές της Καπιταλιστικής και της Σοσιαλιστικής θεωρίας, οδηγίες δράσης απέναντι σε φορείς του καπιταλισμού, την επιβολή του προοδευτικού φόρου, την κατάργηση της ιδιοκτησίας, την εθνικοποίηση των μέσων παραγωγής, την κατάργηση της παιδικής εργασίας και τη δωρεάν παιδεία-υγεία ως τα πρώτα βήματα για το Σοσιαλισμό.

Στη χώρα μας το έργο του Μαρξ έφτασε στις αρχές του 20ου αιώνα. Ο πρώτος μεταφραστής ήταν ο Κωνσταντίνος Χατζόπουλος, διανοούμενος και πρωτοπόρος δημοτικιστής, γνώρισε τον Μαρξισμό στη Γερμανία κατά τη διάρκεια των σπουδών του. Η μετάφρασή του δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ''Εργάτης'' με τίτλο ''Προκήρυξη του Κοινωνιστικού Κόμματος'' με το ψευδώνυμο Π. Βασιλικός στο Βόλο το 1908. Λίγα χρόνια αργότερα το 1913 η μετάφραση του Χατζοπούλου θα εκδοθεί από το Σοσιαλιστικό Κέντρο Αθηνών σε μπροσούρα με τον τίτλο ''Το Κοινωνικό Μανιφέστο'' με ένα μικρό πρόλογο του ίδιου κι αυτή τη φορά με το πραγματικό του όνομα. Έπειτα από το Χατζόπουλο αρκετοί στοχαστές και μελετητές του μαρξισμού μετέφρασαν το Μανιφέστο, όπως ο Δούμας για λογαριασμό του ΣΕΚΕ το 1919. Ο Γιάννης Κορδάτος, κορυφαίος ιστορικός, φιλόσοφος και μελετητής του Μαρξ, μεταφράζει και σχολιάζει το έργο του Μαρξ το 1927. Η εργασία αυτή εκδίδεται ξανά το 1945 και το 1998. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν γίνει πάρα πολλές μεταφράσεις και επανεκδόσεις του Μανιφέστου του Κομμουνισμού, τόσο από το Κ.Κ.Ε. όσο κι από άλλους εκδότες και συγγραφείς.

Αποσπάσματα:  «Ένα φάντασμα πλανάται πάνω από την Ευρώπη, το φάντασμα του κομμουνισμού».

                          «Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!»

                          «Οι προλετάριοι δεν έχουν τίποτα να χάσουν, παρά μόνο τις αλυσίδες τους».

Γιώργος Καψάλης

        

.