Ο Παναθηναϊκός σε ακόμα ένα κρίσιμο παιχνίδι αποδείχθηκε κατώτερος των περιστάσεων. Έχασε από μία μέτρια ομάδα, την Armani Milano, στην Ιταλία. Κινδύνευσε με διασυρμό αλλά στο τέλος η φανέλα με το τριφύλι και τα 6 αστέρια από πάνω, μαζί με μια πιεστικότερη άμυνα έφεραν το ματς στα ίσα. Ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να είχε φύγει νικητής αλλά δεν θα το άξιζε. Οι Ιταλοί ήταν καλύτεροι σε όλη την διάρκεια του ματς και άξιζαν την νίκη. Βασικά έδειξαν ότι το ήθελαν περισσότερο από τον Παναθηναϊκό και ακόμη περισσότερο έδειξαν ότι ήξεραν τι έπρεπε να κάνουν για να πάρουν αυτό που θέλουν. Από την άλλη η ομάδα του Αργύρη Πεδουλάκη έδειχνε χαμένη, χωρίς συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο, με τον αρχηγό Δημήτρη Διαμαντίδη σε πολύ κακή ημέρα και τον Ukic να επιστρέφει στα γνωστά χαμηλά του επίπεδα απόδοσης. Το πρώτο ημίχρονο πήγε χαμένο. Ο Παναθηναϊκός πήγε στα αποδυτήρια με 15 πόντους στην πλάτη. Στο δεύτερο ημίχρονο τα πράγματα άλλαξαν αλλά πλέον ήταν αργά. Ο Παναθηναϊκός έχασε ένα ακόμα κρίσιμο παιχνίδι και εν πολλοίς απώλεσε αρκετές ελπίδες για να πάρει την δεύτερη προνομιούχο θέση του ομίλου του. Βέβαια τίποτα δεν τελείωσε ακόμα αλλά καλό είναι να ξέρουμε που βρισκόμαστε. Ο Παναθηναϊκός απέναντι σε μία μέτρια ομάδα δεν μπόρεσε να πάρει τον έλεγχο του παιχνιδιού σε κανένα σημείο και περιορίστηκε σε ρόλο κυνηγού.

Σε αυτό το σημείο θα επιμείνω για άλλη μία φορά στο rotation. Μπορεί να γίνω γραφικός, αν δεν έχω γίνει ήδη, αλλά για εμένα είναι κομβικής σημασίας. Σε μία τόσο μεγάλη, κουραστική και απαιτητική διοργάνωση όπως είναι η Euroleague δεν μπορεί μία ομάδα να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο με μόλις 8 παίκτες να μοιράζονται τον χρόνο συμμετοχής. Η Real Madrid, η Barcelona, η CSKA, ακόμα και η Fenerbahce και ο Ολυμπιακός έχουν μεγαλύτερο rotation. Χρησιμοποιούν περισσότερες παίκτες με αποτέλεσμα οι λεγόμενοι βασικοί να είναι πιο ξεκούραστοι στα κρίσιμα τελευταία λεπτά ενώ ταυτόχρονα έχουν περισσότερο καθαρό μυαλό και καλύτερες επιλογές σε άμυνα και επίθεση. Αντίθετα το roatation στον Παναθηναϊκό είναι από μικρό έως ανύπαρκτο. Ο Batiste, ο Μαυροκεφαλίδης, Ο Παπάς και ο Γιάνκοβιτς παίζουν ελάχιστα ή δεν παίζουν καθόλου. Δεν ξέρω για ποιο λόγο γίνεται αυτό αλλά νομίζω ότι είναι κάτι το οποίο θα έπρεπε να είχε λυθεί. Αν πρόκειται για λάθος επιλογή παικτών και οι παίκτες δεν μπορούν να σταθούν σε αυτό το επίπεδο τότε η ομάδα και ο προπονητής όφειλε να τους είχε αντικαταστήσει έγκαιρα. Αν πρόκειται για τακτική της ομάδας να στηριχτεί σε αυτούς τους παίκτες και με αυτό το τρόπο να μάθουν οι νέοι ούτως ώστε από την νέα χρονιά να είναι έτοιμοι για να παίξουν, νομίζω ότι θα έπρεπε να παίζουν λίγο παραπάνω και ας χάναμε κάποια ματς παραπάνω.

Στο χτεσινό ματς δηλαδή δε θα μπορούσε να πάρει λίγο παραπάνω χρόνο ο Batiste ώστε να παίξει λίγο ξύλο με αυτόν τον γελοίο τον Samuels, να τον κουράσει, να τον εκνευρίσει και ταυτόχρονα να κρατήσει ήρεμο τον Lasme, ο οποίος για ένα ακόμα παιχνίδι ήταν εμφανώς εκνευρισμένος( άλλο ένα κακό που απορρέει από το μικρό ratation, η κούραση). Αν πάλι ο Πεδουλάκης πιστεύει ότι κανείς από τους ψηλούς που ήδη έχει η ομάδα δεν του κάνει ας τους αλλάξει, ας κάνει τις επιλογές του για να δούμε μέχρι που μπορεί να φτάσει και αυτός και η ομάδα. Ένα άλλο παράδειγμα είναι η περίπτωση του Wright. Ανεξάρτητα αν θα βγει η μεταγραφή του ή όχι, γιατί έπρεπε να περιμένει τόσο πολύ ο Παναθηναϊκός ώστε να κάνει την μεταγραφή του; Θα μπορούσε ο Wright να είναι εδώ και δέκα ημέρες στην ομάδα να κάνει προπονήσεις και να εγκληματιστεί πολύ πιο γρήγορα και όχι να παίξει κατευθείαν 20 και κάτι λεπτά σε ματς Euroleague με ελάχιστες προπονήσεις με την υπόλοιπη ομάδα.

Γενικότερα νομίζω ότι ήρθε η δύσκολη ώρα των αποφάσεων για το μπασκετικό τμήμα του Παναθηναϊκού. Πρέπει να αποφασίσουν τι στόχο έχουν για φέτος, να αποφασίσουν αν τα παιδιά που δεν παίζουν στην Ευρώπη μπορούν να βοηθήσουν την ομάδα ή μήπως θα ήταν καλύτερο να αλλάξουν κάποιον από αυτούς. Είναι προφανές ότι ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε αγωνιστικό τέλμα και ψάχνει την διέξοδο, και πρέπει να την βρει πριν να είναι αργά.

ΥΓ Πραγματικά πολύ ενθαρρυντικό το ντεμπούτο του Wright αλλά πραγματικά δεν κατάλαβα ποιο είναι το είδος μπάσκετ που του ταιριάζει. Το run&gun? Εγώ πάντως τον είδα απλά να μπορεί να τρέχει και να πηδάει τίποτα άλλο. Κοινώς να προσφέρει ενέργεια αλλά νομίζω ότι ο Παναθηναϊκός χρειάζεται και σκορ από ένα τέτοιο παίκτη. Χτες τα έβαλε αλλά νομίζω ότι ήταν αρκετά τυχερός. Μακάρι να βγω λάθος

ΥΓ 1  Ο Διαμαντίδης είχε 0/5 τρίποντα, φανταστείτε πόσο κουρασμένος ήταν. Παρόλα αυτά την τελευταία επίθεση ήθελα να την πάρει αυτός και ας του έμενε η μπάλα στα χέρια.

ΥΓ 2 Πραγματικά δεν μπορώ να δεχτώ ότι αυτόν τον Samuels δεν μπορούσε να τον αντιμετωπίσει ούτε ο Μαυροκεφαλίδης ούτε ο Batiste. Ειδικά ο Batiste νομίζω ότι θα το διασκέδαζε κιόλας.

ΥΓ 3 Πρέπει να παραδεχτώ πάντως ότι όσο έπαιξε ο Παπάς φαινόταν χαμένος....

ΥΓ 4 Όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο μου αρέσει η ιδέα του Φώτη Κατσικάρη προπονητή στον Παναθηναϊκό. Θέλω λίγο χρόνο για να πάρω την οριστική μου απόφαση αλλά δεν μου φαίνεται άσχημη επιλογή.

ΥΓ 5 Μου λείπει πάρα πολύ ο Zots από τον πάγκο ρε πούστη....

                                                                                                      Άκης Στέκας