Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2014
Ουδείς αναντικατάστατος αλλά και καθείς μοναδικός!
Βλέπουμε καθημερινά τις συνέπειες της
οικονομικής (χρηματοπιστωτικής κυρίως) κρίσης, η οποία έφερε στη χώρα μας μια
γενικότερη κρίση, όπως και στις σχέσεις μεταξύ μας. Με το φόβο που έχουν όσοι
δουλεύουν ότι δεν θα καταφέρουν να ανταπεξέλθουν στις οικονομικές τους
υποχρεώσεις ή ότι θα απολυθούν και όσοι δεν δουλεύουν ότι δεν θα βρουν ποτέ
δουλειά και ίσως αναγκαστούν να μεταναστεύσουν, οι σχέσεις ψυχράνθηκαν. Αυτό
συνέβη είτε επειδή βλέπουν ότι έχουν πολλά προβλήματα και τρεξίματα και δεν
έχουν χρόνο για «πολυτέλειες» (καφές, συναντήσεις με φίλους) και θεωρούν ότι
είναι καλύτερο να απομονωθούν προκειμένου να τα λύσουν, είτε επειδή πιστεύουν
ότι έχουν τόσα προβλήματα και δεν μπορούν να ακούν και τα προβλήματα των
διπλανών τους και έτσι οι σχέσεις παγώνουν ή διαλύονται. Σύμφωνα με ένα άρθρο
ψυχολογίας που διάβασα, η δεύτερη περίπτωση, δηλαδή η τάση αποφυγής ατόμων,
ακόμα και φίλων, με προβλήματα είναι μια «αυθόρμητη» αντίδραση του μυαλού,
καθώς έτσι θεωρείται ότι θα αποφευχθεί η ψυχική φθορά του ατόμου. Όμως, το
άρθρο αναφέρει, επίσης, ότι εάν κάποιος «αναγκαστεί» να παρίσταται στο πρόβλημα
ενός ατόμου του περιβάλλοντός του, τότε θα βγει πιο δυνατός ψυχικά στο τέλος.
Απ’ ό, τι φαίνεται πολλοί είναι
εκείνοι που έχουν επιλέξει την απομόνωση, τη μοναξιά ή αλλιώς «έχουν κλειστεί
στο καβούκι τους». Γιατί, όμως, συμβαίνει αυτό; Μήπως δεν ήταν σωστές οι
επιλογές μας από την αρχή; Μπα, δεν νομίζω ότι τίθεται θέμα σωστού λάθους στις
σχέσεις, φιλικού ή ερωτικού περιεχομένου…απλώς όταν γενικά τα πράγματα είναι
καλά στη ζωή σου, τότε μπορείς να κάνεις παρέα με πολλά περισσότερα άτομα παρά
όταν πιέζεσαι. Γι’ αυτό τα τελευταία χρόνια πολλές φιλίες και σχέσεις
δοκιμάζονται και δυστυχώς οι περισσότερες δεν έχουν ευχάριστο τέλος. Ποιο είναι
το θετικό της υπόθεσης; Ότι θα αρχίσει το ψάξιμο από την αρχή και αυτή ακριβώς
η περίοδος είναι η κατάλληλη για να γίνουν νέες γνωριμίες και να κτιστούν
ουσιαστικές σχέσεις, γιατί τώρα ο κόσμος εκεί έξω ψάχνει για αλήθειες και
αληθινά πρόσωπα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι διαγράφω ό, τι έζησα στο
παρελθόν.
Ουδείς αναντικατάστατος αλλά και καθείς
μοναδικός! Κράτα τις ευχάριστες στιγμές που σου χάρισε κάποιος και προχώρα στον
επόμενο…μπορεί να είναι καλύτερος μπορεί χειρότερος…μπορεί να μην έχει όσα σου
άρεσαν στον προηγούμενο αλλά μπορεί να έχει όσα δεν είχε ο προηγούμενος…ποτέ
δεν ξέρεις…σημασία έχει ότι με κάθε άτομο που γνωρίζεις καταλαβαίνεις καλύτερα
τον εαυτό σου, τι θέλεις και τι όχι. Επομένως, από κάθε γνωριμία, φιλία ή σχέση
αποκομίζεις κάτι που θα σε βοηθήσει να προχωρήσεις παρακάτω, ακόμα και αν αυτό το κάτι χαρακτηρίζεται από
δυσάρεστα συναισθήματα (πικρία, θυμός, απογοήτευση)! Όλα περνάνε, καλά και
κακά, ευχάριστα και δυσάρεστα…στο χέρι σου είναι να κρατήσεις τα θετικά! Δεν
είναι εύκολο, ειδικά στην αρχή, αλλά με λίγη εξάσκηση στρώνεις…Να θυμάσαι,
είσαι κι εσύ μοναδικός και αξίζεις το καλύτερο! ;)
Χριστίνα Μαρία Μιχαηλίδου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου