Εντάξει ο Παναθηναϊκός παρουσίασε ένα άθλιο θέαμα στον αγώνα με την Efes. Εντάξει ήταν πολύ τυχερός αφού ισοφάρισε στην προτελευταία φάση του αγώνα με ένα τρίποντο απελπισίας του Macioulis και στην συνέχεια ο Planinic σπατάλησε τον υπολειπόμενο χρόνο κάνοντας τρίπλες κοντά στην βολή κάνοντας στο τέλος ένα άψυχο σουτ μόνο και μόνο για να φύγει η μπάλα από τα χέρια του.  Εντάξει η Efes φέτος δεν είναι ομάδα επιπέδου Euroleague αλλά... Ο Παναθηναϊκός είχε σε ένα ακόμα ματς τον Ukic ωσεί παρόντα, πραγματικά τραγική η κατάστασή του αλλά δεν φταίει αυτός, τον Gist καθηλωμένο στην Αθήνα να βλέπει το ματς από την τηλεόραση και τον Curry επίσης στην Αθήνα να προσπαθεί να ξεπεράσει τον τραυματισμό που τον χτύπησε στο κρισιμότερο σημείο της χρονιάς. Μαζί με όλα αυτά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είχε για πρώτη φορά στον πάγκο του τον Φραγκίσκο Αλβέρτη σαν head coach ενώ ταυτόχρονα ο αρχηγός και ακρογωνιαίος λίθος της ομάδας ο Δημήτρης Διαμαντίδης βρέθηκε στην χειρότερη μέρα που τουλάχιστον μπορώ να θυμηθώ την τελευταία πενταετία. Ε παρόλα αυτά κατάφερε και κέρδισε το ματς, έστω και στην παράταση, και κατάφερε και έμεινε ζωντανός στην υπόθεση πρόκριση. Το ξέρω ότι το να νικήσει κανείς την φετινή Efes δεν είναι και κανένα σπουδαίο επίτευγμα αλλά κάτι τέτοια δεν λέγαμε και την προηγούμενη εβδομάδα για την Laboral; Η νίκη όπως και να το κάνουμε είναι πάντα σημαντική. Και η συγκεκριμένη νίκη έχει ιδιαίτερη σημασία για το ότι επιτεύχθηκε με τον Διαμαντίδη να σπάει τα στεφάνια( -3 πήρε στο fantasyeuroleague....). Η ομάδα δε παράτησε το ματς ούτε απογοητεύθηκε. Πάλεψε με ότι μέσα είχε και τελικά κατάφερε και κέρδισε το παιχνίδι. Μία νίκη που μπορεί να αποδειχθεί σημαντική για την συνέχεια μπορεί και όχι, κανείς δεν ξέρει ακόμη.

Όσο αφορά τον Αλβέρτη και το πρώτο του ματς σαν head coach μπορούμε ήδη να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα. Το πιο βασικό από όλα είναι ότι έδειξε να εμπιστεύεται όλους τους παίκτες του, και νομίζω ότι όλοι τον δικαίωσαν. Ο Batiste παρότι εμφανώς πιο αργός σε σχέση με το παρελθόν πήρε τον χρόνο του και έπαιξε λίγο ξύλο με τους αντίπαλους ψηλούς, πήρε 4-5 rebounds και πρόσθεσε και 5 πόντους. Το βασικότερο όλων, με αυτό τον τρόπο κατάφερε και βρήκε την ευκαιρία και ο Lasme πάρει κάποιες ανάσες. Ο Γιάνκοβιτς που και αυτός πήρε αρκετό χρόνο συμμετοχής έδωσε πολλή ενέργεια στην ομάδα με την θέληση του στην άμυνα, είχε δύο τελικές πάσες και γενικότερα φάνηκε πως αξίζει λίγο χρόνο παραπάνω από όσο έπαιρνε. Ο Παπάς και ο Μαυροκεφαλίδης από την άλλη δεν βοήθησαν ιδιαίτερα αλλά πιστεύω και αυτοί θα βάλουν το λιθαράκι τους.

Επίσης είδαμε έναν Αλβέρτη να εμψυχώνει συνεχώς τους παίκτες του και να μην τους τραβάει αμέσως στον πάγκο μετά το πρώτο λάθος. Νομίζω ότι με αυτό τον τρόπο τους κερδίζεις τους παίκτες και μετά παίζουν και για τον προπονητή τους. Ο Παναθηναϊκός του Αλβέρτη προσπάθησε εμφανώς να τρέξει και να βάλει εύκολους πόντους στην επίθεση ενώ πρόσθεσε μερικά κολπάκια στην επίθεση βγαλμένα από τα χρόνια που με την φανέλα με το νούμερο 4 στην πλάτη έγραφε τρίποντα από τις δύο γωνίες της ρακέτας.

Ενθαρρυντικά σημάδια όλα αυτά αλλά η αλήθεια να λέγεται, αν η ομάδα δεν ανέβει επίπεδο άμεσα δεν έχει καμία τύχη για την συνέχεια της διοργάνωσης. Θέλει δουλειά, δουλειά και δουλειά. Α και να σταματήσουν αυτοί οι καταραμένοι τραυματισμοί κάποια στιγμή

ΥΣ Ο Διαμαντίδης είναι πραγματικά στην χειρότερη κατάσταση που μπορώ να θυμηθώ( και πιστέψτε με έχω καλή μνήμη). Γι αυτό είναι αναγκαίο αυτό το ρημάδι το rotation, για να μην ξεζουμίσεις κανένα παίκτη από τον Μάρτιο...

ΥΓ 1 Ο Αλβέρτης έδειξε να μην φοβάται να βγάλει τον Διαμαντίδη έξω στα κρίσιμα τελευταία λεπτά. Καλό για όλους, και για την ομάδα γιατί πρέπει κάποια στιγμή να μάθει να ζει χωρίς τον Διαμαντίδη, καλό και για τον αρχηγό του Παναθηναϊκού μπας και του φύγει όλο αυτό το βάρος του κουβαλήματος της ομάδας στην πλάτη του no matter what

ΥΓ 2 Ειδικά φέτος έχω παρατηρήσει ότι ο Lasme νευριάζει πολύ εύκολα με συνέπεια να χάνει την αυτοσυγκέντρωσή του και είτε να βγαίνει εκτός παιχνιδιού είτε να φορτώνεται με χαζά φάουλ. Τον έχουν πάρει χαμπάρι οι αντίπαλοι και το εκμεταλλεύονται. Πρέπει κάποιος να του το εξηγήσει και και να τελειώσει αυτή η ιστορία

ΥΓ 3 Αυτό είναι το πρώτο ματς που κερδίζει ο Παναθηναϊκός φέτος όντας τυχερός. Σε όλα τα υπόλοιπα ανάμεσα σε όλα τα άλλα του έλειπε και η τύχη. Επίσης στα ματς, με εξαίρεση αυτά με τον Ολυμπιακό που ο Πεδουλάκης του είχε πάρει τον αέρα, που ο Παναθηναϊκός έπρεπε να κερδίσει μέχρι στιγμής φέτος έχανε. Αυτό ήταν το πρώτο που έπρεπε να κερδίσει και το κέρδισε. Η ψυχολογία παίζει μεγάλο ρόλο να ξέρετε....

ΥΓ 4 Μακάρι ο Wright να βγει και να βοηθήσει την ομάδα αλλά αγοράζεις guard ο οποίος δεν μπορεί να σουτάρει καλά ούτε βολές; Για ποιο λόγο. Θεωρώ ότι στο σύγχρονο basket παίκτης που δεν μπορεί να απειλήσει με σουτ είναι μισός παίκτης, μακάρι πάντως να διαψευσθώ

                                                                                    Άκης Στέκας